Strzelec Tadeusz Roman

Urodził się 4 czerwca 1921 roku w Rzepienniku Strzyżewskim, gdzie ukończył szkołę podstawową w roku 1939. Rok później zmarli jego rodzice, a sam będąc zagrożonym wywiezieniem na roboty do Niemiec, podjął pracę w Leśniczówce w miejscowości Trzemesna (powiat tarnowski) jako robotnik leśny. W tym samym czasie w Leśniczówce przebywało dwóch oficerów Armii Krajowej, którzy organizowali w tym rejonie działalność konspiracyjną Polskiego Państwa Podziemnego. Okoliczność ta sprawiła, że Tadeusz Roman włączył się w nurt działalności konspiracyjnej  i został zaprzysiężony jako żołnierz  najpierw  Związku Walki Zbrojnej a następnie Armii Krajowej tuchowskiej placówki o kryptonimie „Teresa”.

Przyjął  pseudonim „Trzmiel”. W ramach Akcji „Burza” został zmobilizowany do tworzącego się  w  na początku sierpnia 1944 roku w Podlesiu Machowskim I Batalionu „Barbara” 16pp AK. Otrzymuje przydział, jako strzelec, do 3 kompanii „Regina” dowodzonej przez  przedwojennego oficera por. Sergiusza Kapurę ps. „Wilk” – kawalera Orderu Wojennego Virtuti Militari.  Z batalionem przeszedł cały szlak bojowy. W konspiracji działał praktyczne do czasu rozwiązania AK w styczniu 1945 roku.

W czasie wojny uczestniczył również w tajnym nauczaniu, prowadzonym przez nauczycieli w miejscowości Zabłędza koło Tuchowa. Po zakończeniu działań wojennych uczęszczał do gimnazjum i liceum w Tuchowie, co umożliwiło mu później podjęcie pracy w Katowicach. W 1949 roku jako eksternista przystępuje z powodzeniem do egzaminu dojrzałości. Następnie podjął  studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 1954 roku. Przejawiał zainteresowania naukowe. W Krakowie pracował między innymi w Instytucie Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa, a kilka lat później wyjechał na staż naukowy do USA w celu pogłębiania wiedzy z zakresu hodowli odpornościowej roślin.

Po powrocie podjął pracę w Centralnym Laboratorium Przemysłu Tytoniowego. Dzięki zdolnościom organizatorskim i wytrwałej pracy w 1970 roku został dyrektorem tej placówki, pełniąc tę funkcję przez kolejnych dziewiętnaście lat.  Prowadzone przez niego  badania na temat krzyżówek międzygatunkowych tytoniu sprawiły, iż w 1968 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych. W 1976 roku  za osiągnięcia naukowe Rada Państwa nadała dr. hab. Tadeuszowi Romanowi  tytuł profesora nadzwyczajnego, a 1983 roku – profesora zwyczajnego. Był   przedstawicielem Polski do stałej współpracy ze Światową Organizacją Tytoniową CORESTA. W swoim dorobku miał 60 oryginalnych opublikowanych prac naukowych. Był współautorem 3 opracowań podręcznikowych i samodzielnym autorem 1 podręcznika. Większość jego prac naukowych dotyczyła upraw tytoniu.

Za osiągnięcia naukowe, zawodowe oraz działalność konspiracyjną został  w 1991 roku  odznaczony m. in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, wcześniej  Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,   Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem  Armii Krajowej i dwukrotnie Medalem Wojska Polskiego. Oprócz odznaczeń za działalność partyzancką otrzymał również wiele nagród za   osiągnięcia naukowe, m. in. Złoty Medal Światowej Organizacji CORESTA. Aktywny udział w działaniach konspiracyjnych – AK i głębokie umiłowanie Ojczyzny sprawiły, że do końca życia był wierny żołnierskiej przysiędze.   Z tego powodu   doświadczał wiele trudności    w czasie studiów i pracy zawodowej.  Jednak i to nie zmieniło jego nastawienia względem ojczystej ziemi, o odzyskanie wolności której  walczył traktując to jako swoją powinność.

Odszedł na „Wieczną Wartę” 4 maja 1997 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu komunalnym Kraków – Batowice.

Opracowano na podstawie materiałów przesłanych przez Annę i Jerzego Romanów.

Warszawa 4 marca 2016r.