Kpt. E. Borowski aka Leliwa
Urodził się 28 marca 1911 roku w Krakowie. Uczęszczał do szkoły powszechnej, a następnie XII Państwowego Gimnazjum we Lwowie. Maturę zdał w 1929 roku w Mielcu jako absolwent Państwowego Gimnazjum Męskiego. We wrześniu 1930 roku wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej – Komorowie. W 1933 roku został mianowany podporucznikiem i rozpoczął służbę stałą w 3 pp Legionów w Jarosławiu na stanowisku dowódcy plutonu. W Jarosławiu awansował do stopnia porucznika. W 1938 roku rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wojennej. W kampanii 1939 roku walczył jako oficer sztabu 2 DP Legionów na terenie ziemi łódzkiej oraz w rejonie Kampinosu, a następnie jako dowódca kompanii w 3 pp Leg. w obronie Modlina. Po zwolnieniu z obozu przejściowego w Działdowie pod koniec października 1939 roku, zamieszkał w Bochni. W marcu 1940 roku wstąpił do Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW); od 1941 roku objął stanowisko szefa sztabu Komendy Okręgu NOW Kraków; na początku 1942 roku został komendantem Podokręgu NOW Kraków ” Południe. Od maja 1942 komendant Podokręgu Tarnów NOW. Otrzymał zadanie odtworzenia terenowych struktur organizacji zniszczonych przez Niemców. Wiosną 1943 roku, po scaleniu, został zastępcą komendanta Obwodu AK Tarnów oraz otrzymał awans do stopnia kapitana. W lutym 1944 roku objął stanowisko komendanta Obwodu AK Tarnów i kierował przygotowaniami do akcji „Burza”. Sformował I batalion 16 pp AK i zarządził jego mobilizację na 4 sierpnia 1944 roku w rejonie gajówki Podlesie k. Machowej. Batalion, którym dowodził, przyjął kryptonim „Barbara”. Batalion prowadził działania bojowe na południowy wschód i południe od Tarnowa i zadał Niemcom poważne straty. 25 września 1944 roku „Leliwa” dowodził jednym z największych bojów w Polsce Południowo-Wschodniej w ramach akcji „Burza”, w Jamnej.
Po rozformowaniu batalionu ” zgodnie z rozkazem przełożonych ” 22 października 1944 roku kpt. „Leliwa” powrócił do działalności konspiracyjnej jako II zastępca Inspektora Rejonowego AK w Tarnowie, a następnie jako oficer operacyjny sztabu Komendy Okręgu AK Kraków. Po rozwiązaniu AK, w styczniu 1945 roku powrócił do Tarnowa i podjął pracę jako technik geodeta w Dyrekcji Gazu Ziemnego. Żołnierz Zrzeszenia WiN. Zagrożony aresztowaniem, w październiku 1947 roku wyjechał wraz z rodziną do Krakowa, a następnie do Czarnego Dunajca, gdzie pracował w Spółdzielni Pracy Tkaczy i Dziewiarzy i Zakopiańskiej Spółdzielni Odzieżowej „Tatrzańska Jedność”. W 1976 roku przeszedł na emeryturę. Był inicjatorem licznych spotkań środowiska AK, chętnie spotykał się z turystami, młodzieżą ” szczególnie z harcerzami ” w czasie zlotów i rajdów turystycznych szlakami walk batalionu. Gromadził materiały archiwalne i dokumentował dzieje AK. Opublikował wspomnienia pt. „Bitwa pod Jamną”. Był prezesem koła ZBoWiD w Czarnym Dunajcu, w 1989 roku współorganizował Związek Żołnierzy Armii Krajowej w Nowym Targu. Odznaczony m.in.: Krzyżem Orderu Virtuti Militari V kl., trzykrotnie Krzyżem Walecznych (za kampanię wrześniową i dwukrotnie za działalność konspiracyjną), Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Po wojnie mianowany do stopnia podpułkownika. Zmarł 30 lipca 2001 roku w Czarnym Dunajcu, tam też został pochowany na cmentarzu parafialnym.29 marca 2008 roku ” w 97. rocznicę urodzin kpt. „Leliwy” w Czarnym Dunajcu miała miejsce duża uroczystość patriotyczno-religijna związana z odsłonięciem i poświęceniem tablicy pamiątkowwej umieszczonej na środkowej części domu rodzinnego kpt. „Leliwy”, w bliskim sąsiedztwie okna Jego pokoju. Wykonana została z zielonego granitu z inicjatywy żołnierzy batalionu. Umieszczona na niej inskrypcja głosi: W tym domu w latach 1946-2001 mieszkał ppłk Wojska Polskiego Eugeniusz Antoni Borowski ps. „Leliwa” – żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej. Był dowódcą I Batalionu „Barbara” 16 pułku piechoty AK, który walczył z niemieckim okupantem w akcji „Burza”, w 1944 roku na Ziemi Tarnowskiej.
W hołdzie swojemu Dowódcy ” żołnierze batalionu AK „Barbara”. Czarny Dunajec 28.03. 2008 rok.[1]
[1] K. Sikora, Walka i Pamięć, Warszawa 2008, s.208-209.
